پرهام
تفسیری عمیق از عاملیت زنانه
تابلوی «یهودیت سر هولوفرنس را میبرد» اثر آرتمیزیا جنتیلسکی، تفسیری عمیق از روایت کتاب مقدس ارائه میدهد که با تصویرسازی قاطعانه از عاملیت زنانه و خشونت فیزیکی متمایز میشود. این نقاشی لحظه اوج را به تصویر میکشد، زمانی که یهودیت، پس از نفوذ به اردوگاه دشمن با بهانههای دروغین، ژنرال آشوری، هولوفرنس را با کمک کنیزش، آبرا، سر میبرد. برخلاف تصاویر رنسانس اولیه که اغلب خشونت را تلطیف میکردند یا بر تقوای یهودیت تأکید داشتند، ترکیببندی آرتمیزیا بیننده را با مکانیک بیرحمانه این عمل مواجه میکند: عضلات منقبض زنان، خون جهنده که سینه بند یهودیت را لکهدار میکند و انقباضات ناخوشایند صورت هولوفرنس هنگام خروج جان از بدنش. ناتورالیسم این اثر منعکسکننده آموزش کاراواجوئسک آرتمیزیا است، اما از همتایان مرد خود در شدت روانشناختی و توجه به تلاش فیزیکی مورد نیاز برای این عمل فراتر میرود.[4]
پذیرش و براندازی هنجارهای باروک
تاریخچه پذیرش این نقاشی، چیزهای زیادی را در مورد نگرشهای معاصر نسبت به بیان هنری زنانه آشکار میکند. این اثر که توسط کوزیمو دوم دِ مدیچی[5] سفارش داده شد، در ابتدا به دلیل خشونت بیپردهاش، برای نمایش عمومی بسیار آزاردهنده تلقی شد، و با وجود قابل قبول بودن موضوع کتاب مقدس، از نزاکت باروک فراتر رفت. این سانسور گویای ناراحتی ناشی از دیدگاه منحصر به فرد آرتمیزیا است: در حالی که هنرمندان مردی مانند کاراواجو[6] یهودیت را ظریف و مردد به تصویر میکشیدند، قهرمان آرتمیزیا در عمل خشونتآمیز خود، شایستگی مصمم و تقریباً حرفهای از خود نشان میدهد. خونی که در سراسر ترکیب بندی قوس می زند، احتمالاً تحت تأثیر تماس آرتمیزیا با محافل علمی گالیله[7] قرار گرفته است، نه تنها به عنوان یک جزئیات گرافیکی، بلکه به عنوان یک استعاره بصری برای ماهیت غیرقابل برگشت عمل زنانه عمل می کند.[8]
