مجله هنری
در سالهای اخیر، با رشد گردش مالی هنر ایران
نیاز به متون تحلیلی، خبری و انتقادی برای پوشش آثار و رویدادهای تجسمی بیشازپیش احساس میشود. حجم این متون چند برابر شده است، در حالی که پیشتر نوشتن درباره هنرهای تجسمی بیشتر امری تفننی و دوستانه به شمار میرفت.
امروز، افراد بسیاری بهطور حرفهای در این حوزه مینویسند و تدریس میکنند، اما آیا این نشاندهنده ورود نقد به چرخه واقعی هنر است؟
در کشورهای اروپایی و آمریکا، نقد هنری با بحرانهایی مواجه است. بسیاری از نظریهپردازان معتقدند نقد تأثیر خود را از دست داده و به بخش بوروکراتیک بازار هنر تبدیل شده است. پیچیدگی بیشازحد، پراکندگی دیدگاهها و غلبه اطلاعات سطحی، نقد را از تمرکز و عمق دور کرده است. به قول جیمز الکینز، نقد امروز بهصورت انبوه نوشته و به همان میزان نادیده گرفته میشود.
نظریهپردازی و مقالهنویسی در مورد هنرهای تجسمی، بستری برای درک عمیقتر و تحلیل آثار هنری در قالبهای متنوع است. مهمترین ژانرها و رویکردهای این حوزه شامل موارد زیر است:
نقد نظری: برای مطالعه تحلیلهای نظری در حوزه هنر، به بخش «نقد هنری» مراجعه کنید. در این قسمت، دیدگاههای تئوریک و چارچوبهای مفهومی مرتبط با آثار هنری بررسی میشوند.
نقد اجتماعی: اگر علاقهمند به کاوش در ابعاد اجتماعی هنر و نقدهای مرتبط با آن هستید، پیشنهاد میکنیم به صفحه «نقدهای اجتماعی هنر» سر بزنید. در این بخش، تأثیرات متقابل هنر و جامعه از زوایای گوناگون تحلیل شده است.
جستار
نقد نمایشگاهی: برای مرور نقدهای حرفهای و جامع از نمایشگاههای اخیر، به قسمت «نقد نمایشگاه» در وبنامه مراجعه کنید.
نظریهپردازی: به برچسب فلسفه هنر مراجعه کنید. این بخش شامل مقالاتی است که به بنیانهای فکری و مفهومی هنر میپردازند.
گفتوگو با هنرمندان:
معرفی مجموعه آثار یک هنرمند
شمارهی ۷۸ و شمارهی ۷۹ حرفه: هنرمند گزیدهایست از بهترین نقدها و مقالات و نوشتهها دربارهی هنرهای تجسمی. آشنایی با روایتها، سیر نوشتار تجسمی، روند تغییر و فرازوفرودهای گفتمانها و سؤالات و موضوعات فکری اهالی هنر را که نشاندهندهی ذهنیت ایرانیان در مواجهه با هنرهای تجسمی در این چهل سال است، در این شماره دنبال میکنیم. فارغ از این که بسیاری از این متون ارزش دوباره خواندهشدن دارند، باید بگوییم بدون مطالعه و تحلیل آنها نوشتن تاریخ هنر معاصر ایران میسر نیست. در شمارهی ۷۸، ۶۰۰ مقاله خوانده و ۶۷ مقاله از آن میان انتخاب و بازنشر شد تا گزیدهای باشد از ادبیات تجسمی ایران مابین سالهای ۱۲۸۵ تا ۱۳۵۷.
