پویش در بازار هنر متحول: از ارزش‌گذاری‌های سنتی تا اختلالات دیجیتال

بازار هنر همواره تقاطعی منحصربه‌فرد میان خلاقیت، فرهنگ، و تجارت بوده است؛ تحولی که از نظام حمایتگری به اکوسیستمی جهانی و سوداگرانه تکامل یافته است. در گذشته، هنرمندان متکی به حامیان مالی بودند و آثارشان با اهداف فرهنگی یا مذهبی خلق میشد، فارغ از فضای سرمایه‌گذاری سفته بازی که امروز بخش عمده‌ی بازار هنر را تعریف می‌کند. بااین‌حال، به‌مرورزمان، هنر از یک اثر صرفاً فرهنگی به یک دارایی با ارزش مالی قابل توجه تبدیل شده است. این گذار از حمایتگری به تجارت نهادینه شده، که با نوآوری‌های فناورانه تقویت شده، بازاری پیچیده و غالباً غیرشفاف پدید آورده است. فرآیند ارزش گذاری در بازار هنر مشتمل بر عوامل ذهنی مانند شایستگی هنری و اعتبار است و همچنین عناصر عینی مانند سوابق حراجی و روندهای اقتصادی را در بر می‌گیرد. امروزه این بازار با ترکیبی از میراث تاریخی، پویایی‌های اقتصادی، و فناوری‌های دیجیتال جدید پیش می‌رود. همگام با تحول بازار، ابزارها و چارچوب‌های ارزیابی و خرید هنر نیز متحول شده‌اند. در این مقاله، عوامل  مؤثر بر ارزش‌گذاری هنر را بررسی می‌کنیم، دگردیسی تاریخی بازار هنر را ردیابی می‌نماییم، و نقش فناوری در شکل‌دهی به آینده‌ی قیمت‌گذاری هنر را تحلیل خواهیم کرد.[۱]